چهار ماه قبل وقتی یحیی تیم می‌بست همه از خرید محمدحسین کنعانی‌زادگان با وجود حفظ گولسیانی و پوعلی‌گنجی متعجب شدیم و به گل‌محمدی تاختیم که آخر چرا؟ زوج گئو- مرتضی فصل قبل فوق‌العاده شد و با پشتیبانی بیرانوند اتفاقی را رقم زد تا پرسپولیس در پیچ آخر لیگ با وجود عقب افتادن از امید اول قهرمانی آن هفته‌ها به آنچه می‌خواست دست یابد و حتی با بردن جام حذفی ضمن شکستن تمام رکوردها فصلی تاریخی را برای خود و باشگاهش رقم بزند.
بعد از آن، همه نگران تیم بستن یحیی بودند و چالش‌ها شروع شده بود. داستان در خط حمله اصلاً خوب پیش نرفت و در ازای جذب یک مهاجم، یحیی سه تا را نخواست و یکی هم با قرارداد بهتر راهی تیم رقیب شد. بعد از پشت سر گذاشتن ترکش‌های این خلأ به وجود آمده، خرید خارجی هم حواشی بسیاری ایجاد کرد و همچنان ابهامات و تردیدهایی درباره آینده خط حمله پرسپولیس وجود دارد اما داستان خط دفاع پیچیده بود.
با جذب کنعانی‌زادگان ملی‌پوش که حاضر شد با رقمی بسیار پایین‌تر از پیشنهاد رقبا دوباره سرخپوش شود همه حواس‌ها رفت پیش اینکه حالا یحیی با سه مدافع میانی برجسته چه خواهد کرد و حاشیه‌های نیمکت‌نشینی یکی از آنها را چه می‌کند؟ طرح این مسأله با توجه به مشکلات پیش آمده بین پورعلی‌گنجی و کنعانی در جام جهانی اخیر می‌توانست نگرانی‌ها را بیشتر کند اما یحیی با نیمکت نشین کردن گولسیانی آرام و حرفهای ماجرا را مدیریت کرد. زوج مرتضی – حسین بی‌نقص بود اما تیم ملی یکی از آنها را از پرسپولیس گرفت. با مصدومیت رباط صلیبی، فصل برای پورعلی‌گنجی تنها بعد از ۵ بازی لیگ و دو بازی آسیایی تمام شد در حالی که پرسپولیس فصلی بسیار طولانی و مسابقاتی فشرده پیش رو خواهد داشت.
یحیی گل‌محمدی اما تمام این احتمالات را در همان تابستان در نظر گرفته و می‌دانست تیمش حداقل به سه مدافع میانی تاپ نیاز دارد. او با وجود در اختیار داشتن مدافعینی مثل فرشاد فرجی، وحدت هنانوف و علی نعمتی که همه قابلیت بازی در این پست را داشتند کنعانی‌زادگان را هم به جمع مدافعان تیمش افزود تا یک پکیج کامل و جذاب از مدافعان میانی در تیمش داشته باشد که می‌توانست به همان میزان جذابیت، حاشیه و مشکل هم داشته باشد.
پورعلی‌گنجی مصدوم شد و کنار رفت اما گولسیانی بود تا جای خالی او را پر کند. مصدومیت مرتضی ناراحت‌کننده و دردناک بود اما اینجا بود که دل همه قرص ماند چرا که گولسیانی در اسکواد تیم باقی مانده بود تا بیاید و حفره را پر کند. از بازی با استقلال تاجیکستان کنعانی‌زادگان به ترکیب باز خواهد گشت و خط دفاع پرسپولیس با زوج تازه گولسیانی – کنعانی آرایش داده می‌شود اما اینجا همچنان نقطه امن پرسپولیس خواهد ماند.
یحیی سال‌ها مدافع میانی بود و برای پرسپولیس، فولاد و صباباتری بازی کرد و بارها برای تیم ملی در این پست به میدان رفت. او بهتر از هر کسی می‌دانست خطر مصدومیت و محرومیت برای بازیکنان این پست بالاست و تیمی که برای قهرمانی بسته می‌شود در بهترین حالت باید چهار و در حد پایین‌تر باید سه مدافع میانی برجسته داشته باشد. روزی که گل محمدی به اضافه کردن کنعانی فکر کرده بود حاشیه‌ها و مشکلات ناشی از جذب او برایش بسیار کمرنگ‌تر از این بود که در صورت مصدومیت یکی از آنها دیگری جایش را پر کند. با در نظر گرفتن این مهم غیر از درخشش بازیکن با تجربه‌ای مثل سروش رفیعی، غرش شهاب زاهدی در خط حمله و نمایش امیدوارکننده جوان‌هایی مثل عمری و سورگی، باید درصدی از این پیروزی را به دوراندیشی یحیی گل‌محمدی مرتبط دانست.
